Het klinkt misschien dramatisch als ik zeg dat mijn leven pas begon toen ik de kraamzorg in ging, maar het was wel zo. Dus toen ik mijzelf na veel verschillende banen liet omscholen, ging er een wereld voor me open! Dit was wat mij gelukkig maakte! Niet wat vaak gedacht wordt, het knuffelen met een baby, maar het zorgen voor mensen. Hen helpen, verzorgen, laten genieten, hun onzekerheden wegnemen… Dit was mijn ding!

Het rare was dat iedereen in mijn omgeving zei: “Dit beroep is echt iets voor jou!” Daar had ik heel wat omzwervingen voor nodig gehad.

Toen ik in 2018 op een bericht van de website ‘Buskruit met Muisjes’ reageerde, vroegen zij mij of ik eens een stukje over mijn werk wilde schrijven. Dat leek me leuk en ik schreef over mijn ervaring met een gezin waarvan het oudste kindje leukemie had. Na die eerste column vroegen ze me opnieuw en ditmaal vertelde ik over een gezin met verstandelijk beperkte ouders. Toen ze vroegen of ik vaste gastblogger wilde worden, dacht ik dat ik daar vast niet voldoende verhalen voor had, maar al schrijvende kwamen meer en meer gezinnen en situaties bovendrijven…

Ik noemde mijn columns ‘Dagboek van een kraamheks’ en nummerde ze. Inmiddels ben ik de tel kwijtgeraakt en geef ik alle columns een titel. In eerste instantie wilde ik liever niet onder mijn eigen naam schrijven, dus kwam ik tot een compromis. Mijn naam Emmy José van Hoogstraten-van Det werd in tweeën gedeeld en zo werd José van Det geboren!

Waarom kraamheks?

Waarom ik mijzelf de kraamheks noem? Jaren geleden kraamde ik bij een gezin, waarvan de zus van de nieuwe moeder ook net bevallen was. Die zus belde mijn kraamvrouw steeds huilend op om te vertellen wat ze van de ‘kraamheks’ allemaal niet mocht. Gelukkig ben ik allergisch voor het woord moeten, dus ik ben absoluut geen feeks, maar ik vond de naam kraamheks wel heel erg grappig.