Ik zit aan de eettafel het zorgdossier in te vullen terwijl moeder boven de baby ligt te voeden. Vader komt met de telefoon aan zijn oor de huiskamer binnen, heeft mij misschien niet eens gezien en ik hoor (onbedoeld) het telefoongesprek met zijn moeder.
Hij verteld haar dat hun dochter die nacht geboren is en hij onthult trots haar naam. Vervolgens hoor ik hem zeggen: “We willen haar graag naar jou vernoemen, dus haar tweede naam is Madelief. Ja, ik weet dat jij Margriet heet, maar dit is ook een bloem.”
Ik probeer mijn gezicht in de plooi te houden en terwijl ik van mijn schrijfwerk opkijk zie hem weer de kamer uit lopen. Hopelijk heeft hij me echt niet gezien, want je kan mij een hoop verwijten, maar niet dat ik goed ben in mijn gezicht in de plooi houden!
Leave a Reply