Vroeger, als mijn moeder wilde dat ik mijn speelgoed zou opruimen, zei ze altijd:” ik ga zo stofzuigen, dus als je niet alles opruimd, zuig ik het op…” Omdat dat bij ons thuis goed werkte, gebruik ik dat in mijn gezinnen nu ook wel eens.
Zo zit ik nog wel eens met oudere broertjes en/of zusjes spelletjes te doen als de ouders proberen hun niet genoten nachtrust in te halen. Als we klaar zijn en ze niet willen helpen met opruimen wil ik er nog wel eens een “kom op jongens, even opruimen want alles wat op de grond ligt, zuig ik zó op” ingooien. Zo ook die middag. Ik begon te stofzuigen en terwijl ik de keuken uitkwam hoorde ik een van de kinderen met angst in haar stem haar grotere broer toeroepen dat hij snel op de bank moest komen zitten. Haar broer bleef rustig op het kleed verder spelen en negeerde zijn zusje. Ze begon hartverscheurend te huilen en ik liep snel naar haar toe om haar te troosten.
Toen ik haar vroeg waarom ze zo verdrietig was, zei ze: ” ik wil niet dat je mijn broer gaat op stofzuigen!”
Laat een reactie achter