Waar ga je morgen naar toe?

Waar ga je morgen naar toe?

Gisteren ‘mijn’ gezin afgesloten. Acht volle dagen want de borstvoeding liep niet. Eerste kind, dus druk met aanleggen, kolven en bijvoeden. Vader was gewoon aan het werk die week en alleen op zondag, mijn laatste dag daar, vrij.  Van alle hectiek die week had hij waarschijnlijk niets meegekregen, want die dag vroeg hij mij doodleuk of ik al wist naar welk gezin ik morgen zou moeten… Ik keek hem alleen maar glazig aan terwijl ik zei: “ik ben hier acht volle dagen geweest om jullie te helpen, dat is werk hoor, niet mijn hobby”.

Die acht dagen heb ik gevuld met het helpen aanleggen, helpen met kolven, moeder aanmoedigen en geruststellen, moeder en kind verzorgen. Geven van informatie en beantwoorden van vele vragen. Ontbijtjes en lunch maken. Tientallen kopjes thee en fruithapjes brengen. Badkamer en toiletten schoonmaken, meerdere keren de boven en beneden verdieping stofzuigen, heel veel wassen draaien en opvouwen (strijk probeer ik altijd onderuit te komen, heb ik een hekel aan), kraamvisite van koffie/thee en beschuiten voorzien, bedden verschonen…oh ik ben er vast nog een paar vergeten, maar dit alles heeft vader denk ik niets meegekregen…

Maar ja, het kan ook anders. Normaal wil ik altijd op mijn eerste vrije dag mijn eigen huis aan kant hebben, maar vandaag besloot ik eens lekker niets te doen en een boek te gaan lezen. Manlief kwam ’s avonds thuis en zei:” Oh wat is het hier weer lekker schoon…” Ja, ik weet het, het is ook nooit goed!

Deel bericht

Leave a Reply

Your email address will not be published.