Ik zal niet de enige zijn die blij zal zijn als de corona crisis voorbij is, al was het alleen maar om mijn collega’s weer eens live te zien, want zo’n teamoverleg via Zoom is toch een stuk minder gezellig. Het voordeel is wel dat ze niet zolang duren want een live werkoverleg wil bij ons wel eens (lees: altijd) in een kippenhok veranderen en door elkaar kletsen via Zoom lukt niet.
Maar ook bijscholingen online zijn niet altijd goed te doen.
Zo stonden er nog verschillende bijscholingen op het programma en de meesten konden verschoven worden, zo ook de EHBO cursus. Maar omdat dit te lang zou duren werd na een paar maanden besloten het alsnog online te doen en voor de te beoordelen handelingen moesten we onze partner als slachtoffer gebruiken terwijl we dit filmden.
Ik had geen idee hoe ik dat moest doen, met één hand mijn man in de stabiele zijligging leggen terwijl ik met de andere hand mijn telefoon vast had… en dan nog de filmpjes inkorten anders konden ze niet verstuurd worden.
Ik heb geleerd van Harrie Jekkers dat je altijd dwars moet liggen in het leven, want dan ben je later moeilijker te begraven, dus ik besloot de bijscholing niet te doen en te wachten op de die van 2022. In de afgelopen jaren heb ik precies 0 kraamvrouwen in de stabiele zijligging hoeven leggen dus ik nam het risico.
Om naast de verplichte bijscholingen nog wat ander interessante cursussen te doen kwam mijn collega net voor de corona uitbraak met een leuk idee voor een cursus: babymassage! Leek me leuk, want wat is er nu lekkerder dan gemasseerd worden en ik heb de ervaring dat baby’s het sowieso heerlijk vinden als je ze vast hebt, om gestreeld te worden.
De hele cursus was nogal zweverig. Prima, maar niets voor mij, ik merkte dat ik toch te nuchter ben voor massagetechnieken met namen als: ‘ Welkom heten van het heiligbeen’…Buiten dát, geen idee waar het heiligbeen überhaupt zit!
Afijn, ik worstelde me door de lesstof heen en probeerde niet te kritisch te zijn.
Nadat de cursus tot 3x toe verzet werd , werd besloten deze dan ook maar online te doen…
Die avond zaten wij met 8 collega’s, ieder achter zijn eigen laptop of computer, klaar om te beginnen. Nadat we welkom geheten waren door de cursusleidster kwam de vraag: “heeft iedereen een pop bij de hand?”
Eh…huh? Daar had ik even niet aan gedacht. Waar moet ik een pop vandaan halen? Ik speelde altijd met barbies, maar daar valt niet veel aan te masseren…
Of ik dan geen beer had? Ja, dat wel, van mijn opa gekregen toen ik geboren werd. Maar of deze na 55 jaar een massage zou overleven zonder dat zijn armpjes of beentjes eraf zouden vallen, dat risico wilde ik niet nemen.
Gelukkig had ik ook nog mijn ambulance troostbeer, dus die zou ik dan maar gebruiken.
Mijn collega Celine volgde de cursus bij haar vriend thuis dus zij had ook niets…bij haar werd een opgerolde handdoek als ‘baby’ geadviseerd.
Het zag er niet uit, 6 collega’s met poppen, 1 met een opgerolde handdoek en ik met mijn beer! We werden er een beetje lacherig van.
Halverwege cursus was een ingelaste plas/koffie/theepauze en ik appte Celine met de vraag of de handdoek het lekker vond. Volgens haar wél.
Ik plakte een paar plakkertjes op mijn beertjes ogen, pakte een zwarte stift om hem scheel te laten kijken, maakte een foto en stuurde deze naar haar toe met de tekst: “Beertje is helemaal zen”.
Niet veel later kreeg ik een foto terug met de opgerolde handdoek op een kussentje met een dekentje eroverheen…”Handdoekje vindt het ook heerlijk, ze doet nu een power napje”
Ik heb mijn camera en geluid maar even uitgezet want ik kwam niet meer bij van het lachen…
Laat een reactie achter