kassa

Over het algemeen vind ik mijn vak als kraamverzorgende ontzettend leuk. Het verzorgen van de baby en de ouders,  zorgen dat de rust in huis komt, zorgen dat ze aan het eind van de kraamweek vol vertrouwen aan hun nieuwe leven kunnen beginnen, dat is mijn passie.

Maar soms kom ik bij een gezin waarvan ik denkt: Mijn hemel, wat moet ik hier mee? En dan bedoel ik niet dat daar problemen zijn met moeder en kind, nee dan bedoel ik veeleisende ouders.

Ouders die niet goed begrijpen dat de kraamverzorgende een  hulpverlener is en geen schoonmaakster zonder verstand van baby’s.
Mensen die bij alles wat je uitlegt zeggen: “Ja, maar…ik heb gelezen…ik heb gehoord…ik vind…ik wil…”  vul maar in. En vervolgens de verloskundige of lactatiekundige gaan bellen, waar ze dan vervolgens hetzelfde advies krijgen…gelukkig!

Ouders die niet begrijpen dat een baby die 9 maanden in de baarmoeder zat, even tijd nodig heeft om te landen. Dat het niet gelijk de nachten doorslaapt, en niet zonder problemen elke 3 uur aan de borst drinkt en dan weer 3 uurtjes gaat slapen. Eigenlijk zeg ik het verkeerd, deze ouders weten dat wel, maar willen het niet weten.

Bij dit soort gezinnen zijn wij kraamverzorgenden professioneel genoeg om hier mee om te gaan. We weten dat het een zware en energie vretende week gaat worden, maar wij kunnen dat aan.

Maar helaas wordt er bij veel kraambureaus,  bij de intake, tegen de ouders gezegd:” als er geen klik is, moet je bellen, dan komt er iemand anders”.
Natuurlijk wil een kraambureau goede reviews van cliënten, maar wat zijn de verwachtingen? Dat er een professional komt die goed voor de baby en de ouders zorgt, ze klaar stoomt voor het ouderschap, medische problemen kan helpen voorkomen of behandelen, of een nieuwe beste vriendin?

Natuurlijk is het fijn als het een beetje gezellig is met zijn allen, maar uiteindelijk draait het om de goede zorg!
En de ene kraamverzorgende vliegt er zó in en een andere weer nét anders. Maar uiteindelijk hebben we hetzelfde doel: goede zorg leveren!

Als ik een paar keer dit soort gezinnen achter elkaar heb gehad dan ga ik echt twijfelen of ik niet liever bij de Aldi achter de kassa wil gaan zitten.

Maar dan komt er weer een gezin die mij bij binnenkomst begroet met:” Wat fijn dat je er bent”, en mij elke morgen verwelkomt met een heerlijke cappuccino, die mij vraagt wat ik lekker vind voor de lunch…

Dit soort gezinnen geven mij energie, en weer plezier in mijn werk!

En deze maken dat ik nu mijn sollicitatiebrief voor de Aldi ga verscheuren!