Plofje

De oudste dochter in het gezin is een paar dagen bij opa en oma geweest. 
Omdat de ouders al met de zindelijkheidstraining zijn begonnen hebben opa en oma haar bij hen ook regelmatig op het potje gezet. Sterker nog, als ze op het potje gepoept had kreeg ze een cadeautje!

Een maal thuis komt ze naar me toe en zegt dat ze moet poepen. Ik loop met haar mee naar de toilet en ze gaat op het potje zitten. Er gebeurt niet veel dus ik zeg haar dat ze maar moet roepen als ze klaar is en ik wil weglopen. Ze vindt het eigenlijk wel gezellig dus ik moet van haar op de wc-bril gaan zitten en met haar kletsen. Ik ken haar eigenlijk net tien minuten, maar ze kletst me de oren van het hoofd terwijl ze haar uiterste best doet om wat in het potje te krijgen. Ik snap dat wel; als er een cadeautje tegenover staat wil je wel wat extra je best doen!

Het enige wat eruit komt is een windje, dus ik zeg, gespeeld geschokt: “Wat doe je nu? Zit je nu scheetjes te laten? Hé bah!!!” Terwijl ik mijn neus dichtknijp.
Ze kijkt me verontwaardigd aan en zegt: “Dat zijn geen scheetjes, dat zijn plofjes!”

Die avond zitten mijn man en ik op de bank tv te kijken en laat hij een harde scheet. Hij kijkt me aan en nog voor hij wat kan zeggen, zeg ik:” Nee sorry schat, dát is géén plofje meer!” Terwijl ik met de krant ga wapperen…