Mama en Mama

Ik ben deze week aan het werk bij een lief stel. Twee moeders en hun baby.

Ik schrijf expres niet ‘lesbisch stel’ want ten eerste vind ik seksuele voorkeur niet zo belangrijk, maar ik schrijf ook nooit dat ik bij zo’n leuk heteroseksueel gezin ben! 

Ik blijf me elke keer verbazen over de dingen die voor dit soort gezinnen anders zijn, terwijl dat niet hoeft…neem de geboorteaangifte. Ze zijn getrouwd en de kraamvrouw heeft de naam van haar vrouw aangenomen. Toch kan de baby niet ‘gewoon’ aangegeven worden, er moet een getekende ouderschapsverklaring overlegt worden waarmee wordt aangetoond dat de zwangerschap door middel van kunstmatige bevruchting tot stand is gekomen, en dat het van een onbekende donor is.

Ze zijn getrouwd en de baby krijgt de partners achternaam! Waarom zo moeilijk???

De redenatie is dat ze zeker willen zijn dat er niet ineens een vader opduikt die de voogdij opeist…

Maar dat kan toch ook bij heterostellen. Ik heb een paar keer meegemaakt dat vader niet de vader was omdat hij onvruchtbaar was en ze ook gebruik van een donor hadden gemaakt. Daar werd niet eens naar gevraagd bij de gemeente en kon er gewoon aangifte gedaan worden. Of een keer een stel waarvan de moeder heel geheimzinnig deed en later vertelde dat haar man niet de vader was, maar haar ‘one night stand’. 

Hier zou toch ook ineens een onbekende vader zijn kind op kunnen eisen? Maar daar wordt ook niet naar gevraagd…

Sorry, ik vind het krom!

De ‘Baby’s eerste jaar’ boekjes, ook zo’n dingetje. Het is altijd mama en papa! Nooit mama en mama. Ik snap best dat er minder vraag naar de mama en mama boekjes zijn, maar maak er dan partner van. 

Er heeft in ons zorgdossier ook jarenlang moeder en vader gestaan en dat is gelukkig eindelijk aangepast naar ‘partner’ (Ik ben niet zo arrogant dat ik mijzelf daarvoor op de borst klop, want er zullen vast meerdere kraamverzorgende over geklaagd hebben, maar ik ben er wel heel lang en vaak bij ons kantoor over door blijven zeuren.)

Oh ja, dan de anticonceptie praatjes in het ziekenhuis of bij het kraamweek afsluitend bezoekje van de verloskundige. Hier is na de keizersnede in het ziekenhuis al verteld dat een volgende zwangerschap binnen een jaar niet goed is. Prima. 

Maar de verloskundige begon hier ook over anticonceptie. De reactie van moeder was dan ook, lichtelijk geïrriteerd door deze ondoordachte opmerking:” Nou dat is in dit geval niet van toepassing”

Waarop de verloskundige reageerde met:”Nee, maar als jullie weer seksueel actief worden”.  

Ehh oké…Laat maar…